Od kilku dni w Sudanie trwają walki, które doprowadziły do śmierci blisko 200 osób. W wyniku konfliktu obie strony zgodziły się na 24-godzinne zawieszenie broni, aby umożliwić ewakuację cywilów. Niestety, sytuacja w kraju nadal jest napięta, a rozwiązanie konfliktu wydaje się dalekie.
Sytuacja w Sudanie była konsekwencją długotrwałych napięć między rywalizującymi grupami, które narastały w ostatnich latach. Zdarzenia z ostatnich dni to kulminacja tych napięć, a eskalacja przemocy doprowadziła do tragicznych skutków.
Mimo porozumienia o zawieszeniu broni na 24 godziny, nadal brak jest perspektyw na szybkie zakończenie konfliktu. Obydwie strony są mocno uparte i niezdolne do porozumienia, co pogłębia kryzys.
Ewakuacja cywilów jest teraz priorytetem, jednak nadal istnieje ryzyko dalszej eskalacji przemocy. Międzynarodowa społeczność monitoruje sytuację i wzywa do zaprzestania przemocy oraz podjęcia negocjacji w celu zakończenia konfliktu.
Sudan wojna domowa – przyczyny
Sudan od wielu lat zmaga się z trudnościami politycznymi i społecznymi, co skłoniło do wybuchu wojny domowej. Toczące się od kilku dni walki zakończyły się tragicznie, ze stratą blisko 200 istnień ludzkich. Przyczyny konfliktu mają swoje korzenie w napięciach między Burhanem i jego zastępcą, którzy byli wspólnikami w wojskowym puczu, który obalił rząd cywilny w październiku 2021.
Sytuacja w Sudanie była konsekwencją długotrwałych napięć między rywalizującymi grupami, które narastały w ostatnich latach. Armia i Rapid Support Forces (RSF) to dwie główne frakcje, które prowadzą walkę o władzę i kontrolę nad krajem.
Napięcie między armią a RSF narastało od wielu miesięcy, a eskalacja przemocy doprowadziła do tragicznych skutków. Wydaje się, że do otwartego wybuchu doprowadziły cztery kwestie, będące przedmiotem sporu między armią a RSF. Pierwszą z nich było pytanie o to, jak kontrolować uzbrojenie i sprzęt, który był dostarczany RSF przez rządy krajów Zatoki Perskiej. Drugą kwestią było pytanie o przyszłą strukturę wojska i podział władzy między armią a RSF.
Trzecią kwestią było pytanie o przyszłość prezydenta Hemaida Tihala, który był szefem RSF i jednym z najbardziej wpływowych ludzi w kraju. Wreszcie, ostatnią kwestią była kontrola nad ekonomicznymi zasobami kraju, a zwłaszcza nad dochodami z handlu złotem, na którym opiera się wielu ludzi związanych z RSF.
Obie strony walczyły o wpływy i kontrolę nad krajem, co doprowadziło do otwartego konfliktu. W obliczu eskalacji przemocy i zagrożenia dla cywilów, strony zgodziły się na 24-godzinne zawieszenie broni w celu umożliwienia ewakuacji cywilów.
Sudan wojna domowa ma swoje korzenie w napięciach między armią a Rapid Support Forces, które walczą o wpływy i kontrolę nad krajem. Cztery kwestie, będące przedmiotem sporu między armią i RSF, doprowadziły do otwartego wybuchu konfliktu. W obliczu napiętej sytuacji, międzynarodowa społeczność wzywa do zaprzestania przemocy oraz podjęcia negocjacji w celu zakończenia konfliktu.
Sudan wojna domowa – o co chodzi?
Sudan, po uzyskaniu niepodległości, zmagał się z kryzysem ekonomicznym, który dodatkowo pogłębiły niepodległościowe dążenia południowej części kraju. W latach kolejnych rządy zmieniały się, a konflikty między skonfliktowanymi plemionami i frakcjami politycznymi osłabiały stabilność kraju. Zamachy stanu, w których przewodził Ibrahim Abbud czy płk. Dżafar Nimeiri, oraz polityka dyskryminacji południa przez Abbuda przyczyniły się do aktywizacji ugrupowań opozycyjnych i rebeliantów, takich jak Jad Węża.
W początkach lat 80. rozgorzał otwarty konflikt na południu kraju, który był odpowiedzią na próbę wprowadzenia w całym Sudanie islamskiego prawa – szariatu oraz postępującej islamizacji innych dziedzin życia. Omar al-Bashir, prezydent Sudanu od 1989 r., dążył do islamizacji kraju, co dalsze zaostrzało konflikt.
Oficjalne zakończenie konfliktu w Sudanie nastąpiło w 2005 r., kiedy to podpisano traktat pokojowy zakładający wprowadzenie sześcioletniej autonomii Sudanu Południowego, po której miało dojść do referendum decydującego o jego niepodległości. Referendum to odbyło się w 2011 r., po którym powstało niepodległe państwo Sudan Południowy. Jednakże, od wiosny 2012 r., Sudan Południowy i Sudan są w stanie wojny.
Konflikt w Darfurze – zachodniej prowincji Sudanu – wybuchł w 2003 r. i nie został rozwiązany przez podpisanie porozumienia w 2011 r. Pogarszające się warunki życia ludności cywilnej określa się mianem katastrofy humanitarnej. W wyniku konfliktów w Sudan zginęło już wiele osób, a kwestie terytorialne i religijne wciąż stanowią przyczynę niepokojów i walk w kraju. Stąd, Sudan wojna domowa to konflikt między różnymi frakcjami politycznymi, plemionami i ugrupowaniami rebelianckimi, mający swoje źródła w wielu czynnikach, w tym zróżnicowaniu religijnym i etnicznym, problemach terytorialnych oraz władzy.
Co jest podłożem konfliktu w Sudanie?
Od obalenia dyktatury Omara Baszira w kwietniu 2019 roku Sudan jest pogrążony w nieustannych konfliktach, a teraz sytuacja się pogarsza. Podłożem obecnych zamieszek jest walka o władzę pomiędzy wojskowymi a cywilami. Armia wraz z Rapid Support Forces (RSF) kontrolującymi między innymi handel złotem, obalili rząd tymczasowy, który był współrządzony przez wojsko i cywilów, i przejęli pełnię władzy w październiku 2021 roku. Społeczność międzynarodowa i wielu Sudanijczyków domaga się przekazania władzy cywilom, ale armia nie chce oddać swojego wpływu.
Głównymi postaciami konfliktu są gen. Abdel-Fatah al-Burhan, dowódca armii, który wspierany jest przez islamskich fundamentalistów i byłych funkcjonariuszy reżimu Baszira, oraz gen. Mohammed Hamdan Dagalo, zastępca Burhana, który ma poparcie oddziałów RSF, wywodzących się z milicji dżandżawidów. RSF, kontrolujące handel złotem, to również źródło sporu. Spółki związane z Rosjaninem Prigożynem i wagnerowcami po obaleniu Baszira zaczęły wywozić złoto za bezcen, co zagroziło pozycji Dagalo, którego rodzina była uważana za najbardziej wpływową w sudańskim biznesie złota.
Dagalo popiera jak najszybsze przekazanie władzy cywilom, a Burhan się temu sprzeciwia. Obecnie sytuacja w Sudanie jest bardzo napięta, a wojsko brutalnie tłumi protesty przeciwko juncie. Międzynarodowa społeczność domaga się przestrzegania praw człowieka i przekazania władzy cywilom, ale na razie wojsko utrzymuje swoją pozycję. W międzyczasie Sudan wciąż jest miejscem nieustannych konfliktów, a jego mieszkańcy cierpią z powodu braku stabilności politycznej i ekonomicznej.
Głównym podłożem konfliktu w Sudanie jest walka o władzę pomiędzy wojskiem a cywilami oraz kontrola nad złotem, którą RSF wykorzystuje do umacniania swojej pozycji. Konflikt ten jest przyczyną napięć i niepewności w kraju, co przynosi cierpienie dla jego mieszkańców.